Vurig verlangen naar geestelijke voeding uit het Woord : een exegetisch en intertekstueel onderzoek naar het Schriftgebruik van Petrus in 1 Petrus 2:1-10.

Wout, L. van 't (2025) Vurig verlangen naar geestelijke voeding uit het Woord : een exegetisch en intertekstueel onderzoek naar het Schriftgebruik van Petrus in 1 Petrus 2:1-10. Student thesis.

Text 2025 Wout, L. van 't.pdf - Accepted Version Download (2MB)

Samenvatting

Dit onderzoek gaat over de betekenis van 1Petrus 2:1-10, en de betekeniseffecten die ontstaan vanuit intertekstuele verbanden met het OT. Deze passage bevat zeven oudtestamentische verwijzingen, meer dan elders in 1Petrus. In deze citaten/toespelingen klinkt de oudtestamentische context mee. Dit wordt onderstreept doordat Petrus ook andere citaten en echo’s uit de contexten gebruikt. Voorafgaand aan de eerste verwijzing staat de oproep om vurig te verlangen naar de melk van het Woord. In het vervolg toont Petrus hoe het Woord tot geestelijke voeding wordt, doordat gelovigen uit de heidenen (in vergelijkbare omstandigheden) de Joodse Schriften op zichzelf mogen toepassen. Zij ontvangen dit op grond van Christus’ werk. Dit is een groot voorrecht en tegelijkertijd een grote verantwoordelijkheid. Het centrale thema van deze perikoop is dat zij als heilig volk moeten leven, in overeenstemming met hun nieuwe identiteit. Terwijl zij vurig verlangen naar geestelijke voeding moeten zij alle slechtheid wegdoen. Gelovigen zijn als levende stenen op Christus gebouwd. Hij is door de mensen verworpen, maar door God uitverkoren en tot een hoeksteen gemaakt. Wie op Hem bouwen komen niet beschaamd uit. Ongelovigen daarentegen struikelen over Hem. De gelovigen in Klein-Azië hebben te maken met een vijandige samenleving. Maar God heeft hun schande omgezet in de grootste eer. Hij bekroont hen met een viertal eretitels, namelijk een uitverkoren geslacht, een koninklijk priesterschap, een heilig volk en een verkregen volk. Deze titels zijn afkomstig uit het OT en behoorden aanvankelijk alleen Israël toe. De gelovigen ontvangen hierin een nieuwe identiteit: een bijzonder voorrecht en een grote verantwoordelijkheid. Hun nieuwe identiteit is tot heil en tot heiliging. De gelovigen moeten steeds meer worden wie zij volgens hun titels al zijn en de eretitels waardig dragen. Zij zijn geroepen om geestelijke offers te brengen, in de vorm van aanbidding en het verkondigen van Gods prijzenswaardige daden. Het is alleen aan Gods ontferming te danken dat zij die geen volk waren nu Gods volk zijn geworden. De intertekstuele lezing heeft als meerwaarde dat dit de boodschap van 1Petrus verdiept. Oproepen tot heiliging in 1Petrus worden versterkt omdat ze ook in de oudtestamentische contexten klinken. De noodzaak daartoe wordt dringender tegen de achtergrond van het oordeel over Israëls zonde en de voorbereiding die nodig is op de aanstaande Godsontmoeting (Ex.19). Tegen de achtergrond van Israëls herhaalde ontrouw wordt het wonder van Gods ontferming steeds groter. Jesaja 43 en Psalm 118 helpen om woorden te vinden voor geestelijke offers in de vorm van aanbidding. Jesaja 28 en Jesaja 8 doen in dreigende situaties een appèl om op God te vertrouwen. Vanuit het OT klinkt mee dat christenen in alledaagse moeilijke situaties steeds weer voor de keuze staan: of op God bouwen of over Hem struikelen. De verschillende contexten zijn onderling met elkaar verbonden door de kernwoorden hopen en (niet) vrezen. De vrees voor God moet groter zijn dan voor de omstandigheden. God zal Zijn volk definitief redden. Hij zal dat doen op een manier die lijkt op de oude exodus. Onderweg daarheen moeten de gelovigen vurig verlangen naar geestelijke voeding uit het Woord.

Actions (login required)

View Item