Nec tamen consumebatur : een evaluerend onderzoek binnen de CGK naar de kerkrechtelijke mogelijkheden van meerdere vergaderingen als reactie op kerkenraden die afwijken van de besluiten van de meerdere vergaderingen

Schut, D. (2023) Nec tamen consumebatur : een evaluerend onderzoek binnen de CGK naar de kerkrechtelijke mogelijkheden van meerdere vergaderingen als reactie op kerkenraden die afwijken van de besluiten van de meerdere vergaderingen. Student thesis.

Text 2023 Schut, Daniël.pdf.pdf - Accepted Version Download (3MB)

Samenvatting

Wat is vanuit kerkrechtelijk oogpunt de beste reactie op het handelen van een kerkenraad die ingaat tegen besluiten van de meerdere vergaderingen? Wanneer een meerderheid van de kerkenraad niet open staat voor vermaning, geeft de huidige kerkorde van de CGK weinig kerkrechtelijke mogelijkheden. De eenheid en rust binnen de kerk van Christus is het centrale thema in de kerkorde. Deze eenheid van gemeenten binnen het kerkverband is gebaseerd op de eenheid in het belijden van het geloof, zoals verwoord is in de confessie. De plaatselijke gemeente met haar kerkenraad is het uitgangspunt van de kerkorde. Dit heeft tot gevolg dat dat de meerdere vergaderingen geen hoger bestuur boven een kerkenraad zijn. Deze scriptie heeft onderzocht welke kerkrechtelijke acties verantwoord kunnen worden. De (oudere redacties van de) kerkorde blijkt te weinig berekend te zijn op situaties waarin een kerkenraad ingaat tegen besluiten van de meerdere vergaderingen. In de geschiedenis is hierom gehandeld vanuit verschillende vormen van noodkerkrecht. Te denken valt aan mogelijkheden tot gesprek, tolerantie van het afwijken, het afzetten van kerkenraden of het buiten het verband plaatsen van een gemeente. In het onderzoek zijn deze vormen van noodkerkrecht geanalyseerd op kerkrechtelijke fundering en toepasbaarheid. Er is onderzocht welke verantwoordelijkheden de meerdere vergaderingen in deze kwestie hebben. Voor alles dient het onderlinge gesprek gevoerd te worden om wederzijds begrip voor ingenomen standpunten te verwerven. De eenheid van de kerk verplicht alle partijen tot bezinning op mogelijkheden om gemeenten met een afwijkende visie te hulp te komen en misschien wel te tolereren. Een kerkenraad is namelijk niet tuchtwaardig wanneer het besluit waarvan zij afwijken onvoldoende ernstig is. De maatstaf om dit te beoordelen, bevindt zich in artikel 79-80 KO. In ernstige gevallen, waarin (een meerderheid van) een kerkenraad afzettingswaardig blijkt te zijn, moet er ingegrepen worden. Het verdient de voorkeur dat een betreffende kerkenraad wordt afgezet door de classis of door kerkenraden van enkele omliggende gemeenten. Wanneer het mogelijk is, wordt in dit proces de gemeente zelf ingeschakeld. Het verbreken van het kerkverband met de betreffende gemeente kan alleen in zeer ernstige gevallen. Dit zijn situaties waarin vrijwel een volledige gemeente afwijkt van de confessie. In zo’n geval mag er niet gesproken worden over een ‘analogische excommunicatie’. De kerk van Christus is immers breder dan welk kerkverband ook. Uiteindelijk zal vooral de christelijke liefde, zoals Jezus als voorbeeld gaf, en de gehoorzaamheid aan Gods Woord betreffende ambtsdragers en gemeenteleden tot inkeer moeten brengen.

Actions (login required)

View Item