'Persoon, kracht, extensie' : een evaluatief onderzoek naar het spreken over de Heilige Geest als kracht en als persoon bij John Owen en Jan Veenhof aan de hand van de ruach JWHW in het Oude Testament

Dorst, A.J. (2019) 'Persoon, kracht, extensie' : een evaluatief onderzoek naar het spreken over de Heilige Geest als kracht en als persoon bij John Owen en Jan Veenhof aan de hand van de ruach JWHW in het Oude Testament. Student thesis.

Preview

Text 2019 Dorst, A.J. MA.pdf - Accepted Version Download (574kB) | Preview

Samenvatting

Samenvatting De kerk belijdt dat de Heilige Geest een van de drie goddelijke personen is. Een terugkerende vraag is of er niet beter over de Heilige Geest als kracht gesproken kan worden. De vraag die eigenlijk gesteld wordt, is of de Heilige Geest een goddelijk Iemand of een goddelijk Iets is. Bij de Vader en de Zoon ligt het spreken over personen meer voor de hand dan bij de Heilige Geest. Wanneer het gaat over de Heilige Geest, dan gaat het vooral over wat Hij doet. In dit onderzoek wordt geanalyseerd welk antwoord John Owen en Jan Veenhof geven op deze vraag. Vanwege de strijd met de socinianen, die het persoon-zijn van de Heilige Geest ontkenden, legt Owen alle nadruk op het persoon-zijn van de Heilige Geest. Dit persoon-zijn van de Heilige Geest verdedigt Owen in zijn bekende werk Pneumatologia aan de hand van persoonseigenschappen en daden. Persoon-zijn betekent voor Owen dat een entiteit verstand, een wil en kracht heeft. Het antwoord van Jan Veenhof is dat de Heilige Geest een kracht én een persoon is. Daarbij legt Veenhof alle nadruk op kracht en relationaliteit. De meest kenmerkende typering voor de Heilige Geest is voor Veenhof de Geest als pontifex maximus. De posities van Owen en Veenhof worden ook geëvalueerd aan de hand van de oudtestamentische teksten die spreken over de ruach JHWH. Recent exegetisch onderzoek naar de ruach-teksten laat zien dat het begrip extensio het meest passend is om de ruach JHWH te identificeren. De ruach is relatief zelfstandig van JHWH. Relatief omdat de ruach altijd verbonden blijft met JHWH zelf en tegelijk toch ook zelfstandig omdat de ruach van JHWH uitgaat net zoals de adem van iemand uitgaat. Het is voor de systematische doordenking van het persoon-zijn geen bezwaar dat verschillende oudtestamentische exegeten spreken over relatieve zelfstandigheid. Dit sluit goed aan op het trinitarische persoonsbegrip waarbij het niet gaat om een zelfstandig individu, maar om personen die hun identiteit aan elkaar ontlenen en daarom ook niet zonder elkaar kunnen.

Actions (login required)

View Item